മാവോവാദി തടവുകാരായ രൂപേഷിന്െറയും ഷൈനയുടെയും മകള് ആമി എഴുതുന്ന തുറന്ന കത്ത് -
ബഹുമാനപ്പെട്ട ആഭ്യന്തരമന്ത്രി,
രണ്ടു മക്കളുടെ അച്ഛന് എന്നനിലയില്, മാതാപിതാക്കളുടെ സാമീപ്യമില്ലാതെ വളര്ന്ന ഞങ്ങളോട് സഹതപിച്ചുകൊണ്ടുള്ള അങ്ങയുടെ തുറന്ന കത്ത് വായിക്കുകയുണ്ടായി. ഞങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി ഒരു കത്തെഴുതാന് അങ്ങ് കാണിച്ച സന്മനസ്സിന് നന്ദിപറയുന്നു. എങ്കിലും അങ്ങയുടെ കത്തിലെ ആത്മാര്ഥതയില്ലായ്മയും പൊരുത്തക്കേടുകളും യാഥാര്ഥ്യത്തിന് നിരക്കാത്ത കാര്യങ്ങളും തുറന്ന് സൂചിപ്പിക്കണമെന്ന് കരുതുന്നു.
മാതാപിതാക്കളുടെ സ്നേഹമില്ലാതെ വളര്ന്നവരാണ് ഞാനും എന്െറ അനുജത്തി സവേരയുമെന്നത് വാസ്തവവിരുദ്ധമാണ്. മറ്റേതൊരു കുട്ടിയേക്കാള് കൂടുതല് മാതാപിതാക്കളുടെ സ്നേഹം കിട്ടിയ കുട്ടികള് തന്നെയാണ് ഞങ്ങളും. എന്െറ കുട്ടിക്കാലത്ത് അവര് പോകുന്നയിടങ്ങളിലെല്ലാം എന്നെ കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ജനുവരി ഒന്നിന് അങ്ങ് വയനാട്ടില് സന്ദര്ശനം നടത്തിയ ആദിവാസി കോളനിയില് എന്െറ മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം എനിക്ക് അഞ്ചുവയസ്സുള്ളപ്പോള്തന്നെ പോയി നിന്നിട്ടുള്ളതാണ്. കൊല്ക്കത്തയിലും റാഞ്ചിയിലും മുംബൈയിലും ബംഗളൂരുവിലുമൊക്കെ പോകാനും വിവിധ സംസ്കാരങ്ങളും ജനങ്ങളും അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങളുമൊക്കെ അറിയാനും കഴിഞ്ഞതും എന്െറ കാഴ്ചപ്പാടുകളെ വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് കാരണമായിട്ടുണ്ട്. ഇതിന് മാറ്റമുണ്ടായത് അങ്ങയുടെ മുന്ഗാമികളുടെ പൊലീസ് നയങ്ങള് മൂലമായിരുന്നു. എനിക്ക് 10 വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് എന്െറ മാതാവ് ഷൈനയെയും നാലുവയസ്സുള്ള അനുജത്തി സവേരയെയും ഉള്പ്പെടെ അനാവശ്യമായി പൊലീസ് കസ്റ്റഡിയിലെടുത്തത്. തുടര്ച്ചയായ പൊലീസ് പീഡനങ്ങള് മൂലം എന്െറ മാതാവ് ഹൈകോടതിയിലെ ജോലി രാജിവെച്ച് മുഴുവന്സമയ സാമൂഹിക പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്കിറങ്ങുകയായിരുന്നു (മുന് മുഖ്യമന്ത്രി വി.എസ്. അച്യുതാനന്ദന് തുറന്ന കത്തെഴുതിയാണ് എന്െറ മാതാവ് ഇത്തരം തീരുമാനമെടുത്തത്) എന്ന് അങ്ങയെ വിനയപൂര്വം ഓര്മിച്ചുകൊള്ളുന്നു. അങ്ങ് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന പൊലീസ് തന്നെയാണ് ഞങ്ങളെ അരക്ഷിതരാക്കിയത്.
അങ്ങയുടെ കത്തില് മറ്റാളുകള് ഞങ്ങളെ തെറ്റായ വഴിയിലൂടെ നയിക്കാന് സാധ്യതയുണ്ട്, അതുകൊണ്ട് ജാഗ്രത കാണിക്കണമെന്ന് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. യാഥാര്ഥ്യം മറ്റൊന്നാണ്. ഞങ്ങളുടെ വീടിന്െറ മുന്വശത്തെ വാതില് ചവിട്ടിപ്പൊളിച്ച് ഒരു വാറന്റുമില്ലാതെ വീട് റെയ്ഡ് ചെയ്യുകയും വലിയൊരു സംഘം പൊലീസുകാര് എന്നെ അപമാനിക്കുകയും ചെയ്തു. അഞ്ചുവയസ്സായ എന്െറ അനുജത്തിയോട് രൂപേഷിനെ കിട്ടിയാല് വലിയ കല്ലുകൊണ്ട് തലക്കടിച്ച് കൊല്ലുമെന്ന് പറഞ്ഞു. തീര്ന്നില്ല, ഒരു സാംസ്കാരിക സംഘടനയുടെ യോഗത്തിനുപോയ എന്നെയും അനുജത്തിയെയും മാവോവാദികളാണെന്ന് പറഞ്ഞ് മഹിളാമന്ദിരത്തിലടച്ചു. അന്നും എന്െറ ചാരിത്ര്യശുദ്ധിയെക്കുറിച്ചായിരുന്നു അങ്ങയുടെ പൊലീസിന്െറ വിചാരണ. ഞാന് കന്യകയാണോ, കന്യാചര്മം പൊട്ടിയിട്ടുണ്ടോ തുടങ്ങിയ ചോദ്യങ്ങളായിരുന്നു പൊലീസിന്േറത്. ഫേസ്ബുക്കിന്െറ പാസ്വേഡ് ചോദിച്ച പൊലീസുകാരനോട് ഉന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥന്െറ മുന്നില് മാത്രമേ തുറന്നുകാണിച്ചുതരാന് സാധിക്കൂ എന്നുപറഞ്ഞ എന്നോട് അടുത്തകാലത്തൊന്നും പുറംലോകം കാണിക്കില്ളെന്നായിരുന്നു പൊലീസ് ഭാഷ്യം. മഹിളാമന്ദിരത്തില് രാത്രിമുഴുവന് കരഞ്ഞു കഴിച്ചുകൂട്ടിയ അനുജത്തിയോട് അങ്ങേക്ക് എന്താണ് പറയാനുള്ളത്? ഞങ്ങള് പങ്കെടുത്ത യോഗം സംഘടിപ്പിച്ചവര്ക്ക് ഞങ്ങളെ തട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു എന്നുപറഞ്ഞ് കേസ് ചുമത്തപ്പെട്ടു. യു.എ.പി.എ പോലുള്ള ജനവിരുദ്ധ നിയമങ്ങളും തുടര്ച്ചയായ പൊലീസ് വേട്ടയും അവരുടെ ജീവിതത്തെ ദുസ്സഹമാക്കിയിരിക്കുകയാണിന്ന്. ഞങ്ങളെ തട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നതല്ളെന്ന് ആവര്ത്തിച്ച് ഞങ്ങള് പറഞ്ഞിട്ടും ഇന്നും അവരുടെ പേരിലെ പ്രധാന കേസ് തട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു എന്നതാണ്. ഇങ്ങനെ തുടര്ച്ചയായ പീഡനങ്ങളിലൂടെ നിലവിലുള്ള ജനാധിപത്യത്തിന്െറ പൊള്ളത്തരങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഞങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കിത്തന്നത് അങ്ങയുടെ പൊലീസാണ്. പൊലീസിന്െറ ഈ ജനാധിപത്യവിരുദ്ധ നയങ്ങളാണ് ഞങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കള് ഉള്ക്കൊള്ളുന്ന ആശയങ്ങള് ശരിയാണെന്ന് ഞങ്ങളെ ചിന്തിപ്പിച്ചത്.
കുട്ടികള് രക്ഷിതാക്കളുടെ കരുതലില്ലാതെ വളരുന്നതില് ഉത്കണ്ഠപ്പെടുന്ന അങ്ങേക്ക്, അട്ടപ്പാടിയില് പിറന്നുവീഴുമ്പോള്തന്നെ മരിച്ച 150ഓളം കുട്ടികളുടെ മരണത്തിന്െറ ഉത്തരവാദിത്തത്തില്നിന്ന് മാറിനില്ക്കാനാവുമോ? മണ്ണും വെള്ളവും വായുവും വിഷമയമാക്കുന്ന കാതിക്കുടത്തെ നീറ്റാ ജലാറ്റിന് കോര്പറേറ്റ് കമ്പനിക്കെതിരെ സമരംചെയ്ത 10 വയസ്സുകാരനെപ്പോലും തല്ലിച്ചതച്ച പൊലീസുകാരല്ളേ അങ്ങയുടേത്? എന്ഡോസള്ഫാനും പ്ളാച്ചിമടയും അരിപ്പയും ചെങ്ങറയും കാതിക്കുടവുമടക്കം അനവധി ഭൂസമരങ്ങളും മാലിന്യത്തിനെതിരായ സമരങ്ങളുമടക്കം അനവധി ജനകീയസമരങ്ങള് നടക്കുന്ന നാടായി മാറിയിരിക്കുകയാണ് കേരളം. ഇവിടെയും അനവധി കുട്ടികള് ജനിക്കുന്നുണ്ട്. എന്തുകൊണ്ട് അങ്ങ് ഇവരെയൊന്നും കാണുന്നില്ല? പാര്ശ്വവത്കൃത വിഭാഗത്തില്നിന്ന് പ്രൈമറി സ്കൂളില് ചേരുന്ന പകുതിയോളം കുട്ടികള് അപ്പര് പ്രൈമറിയിലും മുക്കാല്ഭാഗത്തോളം കുട്ടികള് ഹൈസ്കൂളിലും എത്താത്തതിന്െറ ഉത്തരവാദിത്തത്തില്നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറാന് കഴിയുമോ? വിദ്യാഭ്യാസമേഖല വാണിജ്യവത്കരിക്കപ്പെടുന്നതിന്െറ ഭാഗമായി പതിനായിരക്കണക്കിലധികം ആളുകള് വിദ്യാഭ്യാസ ലോണിന്െറ പേരില് കടക്കെണിയില്പെടുന്നതും ആത്മഹത്യകള് പെരുകുന്നതും കണ്ടില്ളെന്ന് നടിക്കാനാകുമോ?
നശീകരണമല്ല, നിര്മാണമാണ് നടത്തേണ്ടതെന്ന് അങ്ങയുടെ കത്തില് ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്. ഭൂമിയും പട്ടയവും ഇല്ലാത്തതിനാല് കഷ്ടപ്പെടുന്ന ആദിവാസികളെക്കുറിച്ചും കാര്ഷികോല്പന്നങ്ങള്ക്ക് വില ലഭിക്കാത്തതിനാല് അവര് നരകിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചും ഒക്കെയുള്ള ഒരു തുറന്നകത്ത് കഴിഞ്ഞ ഡിസംബറില് എന്െറ പിതാവ് രൂപേഷ് അങ്ങേക്കെഴുതിയിരുന്നത് ഞാന് വായിച്ചു. അങ്ങ് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന സര്ക്കാര് നയങ്ങളില് തകര്ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആദിവാസികളും തോട്ടംതൊഴിലാളികളും കര്ഷകരും അനുഭവിക്കുന്ന ദുരിതങ്ങളാണ് ആ തുറന്നകത്തില് ഞാന് വായിച്ചത്. എന്നാല്, ഈ പ്രശ്നങ്ങള് പരിഹരിക്കുന്നതിന് അങ്ങ് ഒരു മുന്കൈയെടുത്തുമില്ല. ഹൈവേ സ്വകാര്യവത്കരണം, കാതിക്കുടം പോലുള്ള മലിനീകരണം, കുടിയൊഴിപ്പിക്കലുകള് എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ജനവിരുദ്ധ നയങ്ങളിലൂടെ ജനജീവിതം നശിപ്പിക്കുകയാണ് അങ്ങും അങ്ങ് പ്രതിനിധാനംചെയ്യുന്ന സര്ക്കാറും ചെയ്യുന്നതെന്നാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞത്.
അങ്ങ് ഞങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കളെ അക്രമികളെന്ന് വിളിച്ചേക്കും. അങ്ങേക്കും അങ്ങയുടെ പൂര്വപിതാക്കള്ക്കും അത് അക്രമംതന്നെയാണ്. ഭഗത്സിങ്ങും സുഭാഷ് ചന്ദ്ര ബോസും മാത്രമല്ല, കൊളോണിയലിസത്തിനെതിരെ നിന്നവരെല്ലാം അന്നത്തെ അധികാരികള്ക്ക് അക്രമികളായിരുന്നു. ജനവിരുദ്ധ നിയമങ്ങളും കാലാപാനികള്പോലുള്ള തടവറകളുമൊക്കെയാണ് അവരെ നേരിട്ടത്. ഇന്ന് അങ്ങും എന്െറ മാതാപിതാക്കളടക്കമുള്ളവരെ അതേ രീതിയില്തന്നെയാണല്ളോ നേരിടുന്നത്. എന്നാല്, നമ്മുടെ നാട്ടിലെ സാധാരണക്കാരായ ജനങ്ങള്, ദരിദ്രരായ ജനങ്ങള് എന്െറ മാതാപിതാക്കളെ അക്രമികളായി കരുതുന്നില്ല. അവരുടെ ആശയങ്ങള്ക്ക് മുമ്പിലാത്തവിധം കേരളത്തില് ഇന്ന് സ്വീകാര്യത ലഭിക്കുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. സ്വന്തം ഭാവിയും സ്ഥാനമാനങ്ങളും സമ്പാദ്യങ്ങളും ഉണ്ടാക്കാനായല്ല എന്െറ മാതാപിതാക്കള് ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചത്; അവര് മുന്നോട്ടുവെച്ച ആശയങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയായിരുന്നു; ഇന്ത്യയിലെയും കേരളത്തിലെയും ബഹുഭൂരിപക്ഷം ജനങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയായിരുന്നു; എനിക്കും എന്െറ അനുജത്തിക്കും വേണ്ടിയായിരുന്നു. തടവറകള് അവരുടെ പോരാട്ടം തടയുകയാണ്. യു.എ.പി.എ-എന്.എസ്.എ കൊണ്ട് നിങ്ങള് അവരെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചങ്ങലക്കിടുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ്, അവരുടെ മക്കളായതില് ഞങ്ങള് അഭിമാനിക്കുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞത്.
വ്യക്തിപരമായി എനിക്കെന്തും തുറന്നുപറയാനും പങ്കുവെക്കാനും എന്െറ മാതാപിതാക്കളോട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എന്െറ സ്വകാര്യങ്ങള്പോലും. നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായാണ് അവര് ഞങ്ങളെ വഴിനടത്തിയത്, ദൂരെയാണെങ്കിലും. ഈയടുപ്പം അങ്ങേക്ക് മനസ്സിലാകില്ല. വിദ്യാര്ഥികാലം മുതലേ സാമൂഹികപ്രവര്ത്തകനാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന അങ്ങ് എന്തുകൊണ്ടാണ് അങ്ങയുടെ മക്കളെ ആ വഴിയില് നടത്താത്തത്? എന്തുകൊണ്ടാണ് അവരെ കരിയറിസ്റ്റുകളാക്കുന്നത്? സാമൂഹികപ്രവര്ത്തകരായ എന്െറ മാതാപിതാക്കള് ഞങ്ങളും ആ വഴി തെരഞ്ഞെടുക്കണമെന്നാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. അവരുടെ വഴിയെക്കുറിച്ച് ആത്മവിശ്വാസം ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് അവര് അങ്ങനെ ആലോചിക്കുന്നത്. ആത്മവിശ്വാസം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടായിരിക്കുമല്ളേ അങ്ങ് ഇതാഗ്രഹിക്കാതിരുന്നത്....
ഇങ്ങനൊരു കത്തെഴുതിയതില് ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷമുണ്ട്. ഞങ്ങള്ക്കായി അങ്ങയുടെ വിലപ്പെട്ട സമയം മാറ്റിവെച്ചതില് സന്തോഷമുണ്ട്.
ബഹുമാനപൂര്വം,
ആമി
Source മാധ്യമം
ബഹുമാനപൂര്വം,
ആമി
Source മാധ്യമം
No comments:
Post a Comment